Soms roer ik mij in de krant met een mening. Soms word ik geïnterviewd. Op deze pagina vind je een verzameling van mijn ‘mediamomenten’ van de laatste jaren.
Beelden en blinde vlekken. Steeds vaker zien mensen dat beleid wordt bepaald door een dominante groep die de eigen werkelijkheid als norm heeft. Dat kan leiden tot ongelijkheid en onrecht. Hiervoor oog hebben kan zelfs van levensbelang zijn. Maar het kan ook gaan om meer frivole zaken, zoals de ‘belangrijkste bijzaak’. Sport.
Het woord als zwaard. Met repliek, telkens weer, de democratie verdedigen. Huibert van Noord betoogt in een ingezonden brief dat dát het wezen is van een sterke democratie. Niks monddood maken van mensen, omroepen of partijen. Hij reageert op Volkskrant-journalist Peter Giesen, die stelt dat een principiële stellingname weerbaarheid en zelfvertrouwen van de democratie versterkt.
Lang was het een vies woord, een door opponenten vergeefs uitgesproken verlangen, nu een aarzelend besef van onmacht: visie. Hoe ontwikkel je een wenkende en veilige toekomst voor alle burgers in ons land, hoe zie je de samenleving waaraan je wilt bouwen? Lang werden wij geregeerd door een benauwd mantra dat dicteerde dat maatschappelijk welzijn gelijk is aan economische groei; dat waarde gelijk is aan geld. Lang werden zachte waarden, waarden die verbindend zijn voor onze samenleving, voor ons als mensen ontkend.
Het kan dus wel. Maar je moet met ten minste achthonderd zijn om het te durven: tegenspraak leveren in een ambtelijke organisatie. Deze week bleek dat achthonderd Amsterdamse ambtenaren een brief hebben ondertekend waarin ze zeggen zich niet te kunnen verenigen met het klimaatbeleid van hun stad. Zij willen dat Amsterdam vooroploopt bij het vinden van oplossingen om klimaatverandering tegen te gaan.
Het Gemeentelijk Managementteam is met de ambtenaren in gesprek; de wethouder Duurzaamheid steunt de oproep.
Wie heeft in de kunst nu behoefte aan representatie, vroeg columnist Elma Drayer zich onlangs af. Kunst gaat over het leven, meent Marisa Monsanto. Daarom is het bieden van nieuwe perspectieven die appelleren aan de werelden van verschillende mensen belangrijk.
Begeeft burgemeester Halsema zich op glad ijs met excuses voor de Amsterdamse rol bij de slavernij? Dat betoogde Hans Siebers, maar zijn argumenten snijden geen hout, meent Marisa Monsanto.
Interview De Volkskrant – 30-06-2021
Artikel Telegraaf
Artikel
